دَم

درباره من

در اوج سرمای 63 سقوط کردیم. بدون هیچ مقدمه ای و خیلی زود در گیرودار یک ماجرای[...] "گفتگوهای تنهایی" شریعتی سر راهمان سبز شد و به این ترتیب پسرک معصوم ۱۸ سر از دنیای اندیشه و البته سیاست در آورد. در دانشگاه مثل همه آنهایی که سرشان عضو اضافی بدنشان بود روزنامه نگاری و فعالیت های انجمنی شد کارمان. تند و تند و خیلی زود آن روزگار خوش گذشت ایما اما همان کارها را البته خیلی تندتر و زیرزمینی تر در دانشگاهی محدودتر به نام آزاد انجام دادیم از دو سه نشریه که قرار بود مثل بچه آدم، بر روی زمین منتشر کنیم همه قبل از انتشار به فیض توقیف نائل شدند ڀس رفتیم به زیر زمین در آنجا کارها گره خورد و سرانجام آنچه شد بازماندان ایما از نوشتن بود اینگونه شد که هم عقده نویسندگی در ما فزونی گرفت و هم اوقات صادرات معلومات! ... سرتان درد نیاوریم بلاخره اخراج شدیم تا خیال خام خود و خانواده و رفقای هم خانه ای و دولت و دانشگاه و دین و دنیا و آخرت را همه راحت کنیم که ایما با زمین و زمان کار داشتیم و همواره با همه سرجنگ. و باز روز از تو روزی از نو، الان کاری به کار هیچکس نداریم، داستان این روزهای ایما داستان کبریت یک بار سوخته است. این روزها خوش نمی گذرد؛ تبعید، غربت خانگی در میان این همه دلسوز و حسود. با موسیقی، مطالعه، فیلم و ادبیات خودمان را سرگرم می کنیم و از آنجا که رندان تشنه لب را جامی نمی دهد کس مست می شویم با صدای شجریان و پینک فلوید؛ این بلاگ و کلا بلاگری میراث دوران های خوش و پرشوری است که محال است فراموشمان شوند البته اکنون برخلاف گذشته پر است از چس ناله های یک ایرانی عقده ای! برق می خواندیم و می خوانیم و اگر بشود باز هم می خوانیم اما حماقت است که روزنامه نگاری را بیشتر می پسندیم، که این یعنی دامنه عشق و علاقه ما انتهایی ندارد و فیزیک و موسیقی و نویسندگی و گاهی برنامه نویسی و بازیچه کوی کودکان و بلاخره یک سر و هزار سوداست، بی صاحب! بطلبد روزی سر کلاس فلسفه خواهیم نشست و وقتی خوبِ خوب سیر شدیم از همه چیز و همه کس بار سفر به اتوپیا می بندیم: کوهستانی سرد و ساکت. از خاک به خاک از خکستر به خاکستر... . ادامه...

آمار : 290702 بازدید Powered by Blogsky

جنایت در سیستم قضایی غرب

ما یک قوه قضایه بی نظیری در جهان داریم که از سه دیدگاه به وظایف خود رسیدگی می کند: شرعی، قانونی و انسانی.

در کشورهای بخصوص غربی که هر روز شهروندانشان را در زندان ها می کشند، به این علت کشتارهای وحشیانه شان وقیحانه بیشتر می شود که آنها فقط از باب قانون به وظایفشان رسیدگی می کنند. آنها به این اعمال غیرانسانیشان مدام ادامه می دهند چون رسانه های مبتذلشان دائم در حال تضعیف آنها هستند، شما وقتی دستگاه قضاییتان را تضعیف کنید با شما برخورد می شود و وقتی با شما برخورد شد و شما را به زندان بردند چون فقط با شما برخورد قانونی می شود لاجرم شما باید کشته شوید و چون انتقادها در اینجور کشورها هیچ وقت تمامی ندارد و رسانه هایشان مدام در حال انتقادهای غیرسازنده هستند برخورد قانونی دستگاه قضا نیز پایانی ندارد. زندان های لندن و واشتنگن و زوریخ و برلین و گوتنبرگ و استکهلم پر است از رفتار وحشیانه این مدعیان دروغین حقوق بشر.

این است که غربی ها هیچ وقت به جایی نمی رسند آنها در دور باطلی اسیر شده اند و به زودی نابود می شوند، بحران اقتصادیی که اخیرا دامنگیرشان شده به زودی این سیستم فاسد را از کار می اندازد. انها همه چیزشان مشکل دارد هم مردمشان و هم دولتشان به همین دلیل هر روز مفلوک تر از دیروزند.

پ.ن: مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر اسرائیل.

یک دمدمی پنج‌شنبه 25 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 01:49